วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2559

อ่อนแรงและอ่อนใจ








“ โจโรจัง~ คุยอะไรอยู่คร้าฟ~ ให้ ‘ผัว’คนนี้ร่วมด้วยคนสิ”




ใบหน้าที่ทรงเสน่ห์ของโอโซมัตสึกล่าวออกมา พร้อมที่ขมับจะมีรอยนูนๆ ของเส้นเลือด ไอ้หน้าเก๊กตรงหน้าร่างเล็กมันคือใครทำไมต้องลูบหัวลูบไม้กันด้วย โจโรมัตสึไม่เห็นเคยบอกเลย

โอโซมัตสึพยายามเก็บอารมณ์เคืองเอาไว้พร้อมนั่งข้างๆ คนที่เขารัก และ หวง มาก พร้อมรอยยิ้มเป็นมิตรให้คารามัตสึ



“ เอา! คุยต่อสิจ๊ะ~ คิกๆ “



เสียงหัวเราะนิดๆพร้อมกับมือที่เอื้อมไปหยิบเค้กเละๆ เข้าปาก โดยไม่ขอด้วยซ้ำ


“ โอโซ นายมาได้ ไ-- อุ้บ!!”


ร่างสูงได้สนพร้อมหันไปดึงใบหน้าสวยของคนข้างๆ ประกบริมฝีปากจูบ รสชาติเค้กเนื้อดียังสู้ความหวานของคนตรงหน้าไม่ได้สักนิด หวาน สายตาเหยียดมิงคนแปลกหน้าที่กล้ามา แตะต้องของๆเขา


“ อา~ หวานจังน้า~~ โจโรจัง อร่อยไหม “


คำพูดและการกระทำ อยู่ในสายตาของคารามัตสึที่กำลังอึ่ง!


ท่านเทพธิดา…..มีสัมพันธ์กับมนุษย์หรอ….คารามัตสึคงต้องปิดปากเงียบในเรื่องนี้เพราะเหมือนสัมผัสได้ของแรงอำมหิตของเทพตรงหน้า


“ เน่~ ชั้นยังไม่รู้จักนายเลยไอ้หน้าใหม่ หึหึ~”


“...คะ คารามัตสึ เป็นมายเฟรนของโจโรมัตสึน่ะ “


ดวงตาสีไพรินสั่นเครือ เพราะ คนตรงหน้า...คือคนที่อิจิมัตสึชอบ มายฮาร์ท...คงจะเสียใจมาก...สินะในตอนนั้น


“ เพื่อนหรอ…. ดีแฮะ!~ ถ้าเกิดเป็นมากกว่านั้น...ชั้นคงจะต้องลงโทษใครบางคน “


น้ำเสียงทะเล้นแต่แฝงด้วยถ้อยคำที่บงบอกอารมณ์ตอนนี้ โดยมีคนที่ไม่รู้คือ โจโรมัตสึ


“ โอโซ ! นายมัน….โอ้ย!”


โจโรมัตสึใกล้จะฟิวส์ขาดจึ่งรีบลุกแล้วเดินไปเพื่อไม่ให้คารามัตสึเห็นว่านอกจากมาดคุณแม่ขี้บ่นแล้วยังซึนอีกด้วย


“ อ้าวว~ โจโรจี้~~ ชั้นยังไม่ได้คุยเลย ….แต่เอาเถอะ  นายน่ะคารามัตสึสินะ….. อย่ามายุ่งกับของๆชั้นมากกว่านี้ ไม่งั้น ชั้นอาจจะต้องเปลี่ยนมาเป็น จับนายไปล่องเรือ “


“ อ่า...อื้ม “
ประโยคนั้น มีความหมายแฝงอยู่ คารามัตสึได้เพียงตอบไปเช่นนั้นโดยสายตาทอดมองทั้งคู่เดินจากไป …..

นั้นหรอ ความรัก…. รักถึงขนาดหวงยิ่งกว่าสิ่งใดและพร้อม ทำลายสิที่ขวางทาง…. แล้วข้าจะต้องทำยังไงละ…




..


..





“ ปล่อยชั้นนะโอโซ!!”


เสียงโวยวายดังลั่นบ้านพักของโอโซมัตสึความเก่าความโทรมไม่แน่เท่าภายในบ้านที่รกอย่างรังหนู เพียงห้องนอนเท่านั้นที่สะอาดอยู่บ้าง


โอโซมัตสึที่พาดโจโรมัตสึไว้ที่บ่าแกร่งโยนลงที่ฟูกนอนของเขา พร้อมถอดเสื้อซับสีขาวให้เห็นกล้ามเนื้อที่มี


“ ไอ้บ้ากามโอโซ! จะทำอะไรน่ะ !! ชั้นไม่ว่างขนาดนั้นนะเฟ้ย”


เทพธิดาตัวน้อยเริ่มมาดหลุดก่อนจะถูกโอโซมัตสึดึงเข้ามาหาพร้อมจับล็อกกายให้นั่งตักนนเอง


“ โจโรริน~ รู้ไหมว่าชั้นกำลังหึงแฟนตัวเองอยู่~ นี่ซังน้อยใจน้า”


แขนใหญ่กอดเอวบางด้วยแขนข้างเดียวอีกมือก็ลูบผ่านเนื้อผ้าสีขาวไปยังสิ่งที่คิด


“ หะ หึงอะไรกันฟะ! อื้อ! หยุดนะ”


“ หึหึ~ ถ้าใครรู้ว่านายแตกเพราะแค่เล่นหัวนม จะเป็นยังไงนะ”



คนดื้อเอาแต่ใจพูดพร่างทำตามที่พูดด้วยการจับตรึงยอดอกใต้เสื้อสีขาว


“ อะ อย่า พูดนะ อ๊า..าา ไม่เอา “



โจโรมัตสึยังปฏิเสทคนขี้แกล้ง ทั้งๆที่เคยเสียความบริสุทธิ์ให้คนคนนี้ไม่รู้กี่ครั้ง



“ เอ่~ แต่นี่ซังชอบนะ มัน….น่ารักจะตาย...หึหึ ก็เพราะชั้นชอบนายมาก โจโรมัตสึ “


ลมหายใจร้อนๆที่รดข้างๆหน้าของเทพธิดา ทำให้ใบหน้าสวยเรียว ค่อยๆแดงขึ้น


“ จุ้บ ~ เป็นเด็กดีให้นี่ซังในคืนนี้ด้วย”


โอโซมัตสึแกล้งจูบที่ใบหูสีแดง โดยมีปฏิกิริยาน่ารักๆของอีกคนให้ ได้ชื่นชม


“ เอาละ ไหนให้ชั้นดูหน่อยน้าว่าใส่มันไหม ฮึบ! “


“ อะ”



เสื้อสีขาวถูกถอนออกอย่างรวดเร็วพร้อม มือที่ลูบเอวบางอย่างสนุก



“ ใส่จริงๆด้วยแฮะ~ ไม่กลัวใครเห็นหรอ โจโรจัง คิกๆ “



เสียงกวนๆเอ่ยพร้อมสายตาซนๆมอง ชุดชั้นในสตรีสีขาว ที่เขามอบให้มัน นางฟ้าชัดๆ โอโซมัตสึอสดงท่าทางกระหายโดยการเลียริมฝีปาก


“ อึก...โรคจิตชะมัดเลย”


โจโรมัตสึพูดเบาๆ พร้อมหันหน้านิดๆแสดงความเขินอาย


“ แต่คนที่ยอมใส่ก็คือโจโรน้า~ โรคจิตไม่แพ้กัน “


โอโซมัตสึพูดหยอกแฟนที่น่ารักพร้อม เริ่ม โดยการ ดันคนตรงหน้าให้นอนที่ฟูกส่วนตนก็ ปลดเปลื้อง กางเกงกู้ภัยออกให้เห็น โอโซน้อยที่กำลัง แข็งตัวไม่มาก


“ เอาละ~~ โจโรจ้า~ ช่วยนี่ซังคนนี้หน่อยสิ เดียวมันจะเจ็บนอนใส่น้า “


“ ระ รู้แล้วน่า ...อึก อือ..ออ “


ท่าที่ชันขาหุบนิดๆ สะดวกในการ เตรียมช่องทาง คนตรงหน้าที่สอนเรื่องลามกให้เขารู้ ทำให้เรื่องเตรียมทางให้พร้อมกับคนตัณหามากไม่มีปัญหา


นิ้วเรียว ใส่เข้าไป ในช่องทางตนเอง แต่ทำเท่าไหร่หรืิกี่ครั้งก็ไม่เคยชินสักนิด


เพราะคนตรงหน้าขอให้ทำ….เพราะมันได้อารมณ์แฟนยั่ว!! คิดแล้วน่าหงิดหงุดไม่หาย เจ้าบ้าโอโซ


“...ฟู่~ งั้น ชั้นขอช่วยด้วย “


มือแกร่งกรอบกุมส่วนอ่อนไหวของตนค่อยๆ รูดชักให้แข็งตัวแต่จริงๆก็แข็งตั้งแต่เห็นอีกคนช่วยตัวเองแล้ว








(part2 loading...)















ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น