วันพุธที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2559

คืนแสนสั้น




สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงแล้ว! แย่มากครับท่านยังไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ปัจจุบันได้เลย!! ต้องควบคุมให้ได้ไม่ว่ายังได้ !! ส่วนฝ่ายวิชาการรีบหาทางแก้ไขความเข้าใจผิดสะ!!
สมองเริ่มวุ่นวายกว่าอะไรดี ร่างสูงจะรอดจากเหตุการณ์นี้ได้ไหมเนี้ยโอ้ย!
พออยู่ใกล้ๆอีกฝ่ายน่ารักเกินไปแล้ว อดทนไว้โจโรมัตสึ!!


" นี่ ให้ช่วยไหม..."

ประโยคที่ทำให้คนตัวสูงตกใจหัวใจเต้นถี่มาก อีกฝ่ายเป็นคนเอ่ยปากเองเอาไงดี แต่แต่
ในหัวที่กำลังคิด จนไม่ได้ทันตั้งตัว ใบหน้าหวานก็หันมาประกบจูบ ดวงตาสีมรกตเบิกกว้างดวงความตกใจ ทั้งๆที่เขาต้องเป็นฝ่ายห้ามแต่กลับรู้สึกคล้อยตามอย่างไม่รู้ตัว

มือแกร่งลูบสัมผัสผิวลื่น มันนุ่มแต่ไม่เหมือนผู้หญิง ถ้าพูดจริงๆร่างสูงเพิ่งเคยทำแบบนี้กับผู้ชายด้วยกันครั้งแรก และเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครๆด้วย

ริมฝีปากบางละจูบที่อ่อนโยนออกก่อนจะก้มหน้าทำหน้าตาน่ารัก ปากมุบมิบ แทงทะลุเอาใจร่างสูงไปเลย

" ขะ ข้าไม่เคยทำเลยนอกจากช่วยตัวเองน่ะนะ "

ปีศาจสีเขียวเป็นฝ่ายพูดบ้าง เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กอายไปมากกว่านี้
ร่างเล็กหันมาทางโจโรมัตสึ ก่อนจะใช้สองมือเล็ก ลูบแก่นกายร้อน

" ฉันก็ไม่ค่อยรู้หรอกนะ "

มือเล็กค่อยๆจับรูดในมืออย่างเร็วๆ อุณหภูมิ ในห้องน้ำที่มากอยู่แล้วก็เพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว ความต้องการเริ่มเพิ่มจะเอาไงดีจะให้จบแค่นี้หรอ? ร่างสูงกัดฟันแน่นก่อนจะจับไหล่บางจนร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมาสบสายตา

ใบหน้าสวยที่แดงกร่ำ ท่าทางเขินอายก็กระชากใจไปอีกดอก อะไรอะไร ทำไมน่ารักแบบนี่ ไอ้พวกพี่บ้าเอาไปแด* คนเดียวเลยนะ ร่างสูงรู้สึกเสียเปรียบและอยากฆ่าตัวเองที่ปล่อยมือจากของล้ำค่าขนาดนี้ได้ยังไง

" ข้า อยากได้ความเท่าเทียมกว่านี้ "

มือแกร่งอุ้มเอวเล็กมานั่งตักแกร่ง ร่างเล็กพยักหน้าเป็นการตกลง มือของร่างเด็กหนุ่มจับกุมไหล่แกร่งอย่างเป็นที่ยึด ลมหายใจร้อนๆลดที่ต้นคอจะทำให้รู้สึกเสียววาบขึ้นกระดูกดำ

" เป็นของข้านะ มัตสึโนะ อิจิมัตสึ "

ร่างสูงโจโรมัตสึกล่าวออกมา เขาอยากได้คนคนนี้ แต่ ไม่อยากแย่งชิงจากพี่ๆหรือน้อง จะทำยังไงดี และ คนตรงหน้าจะรักเขารึเปล่า 
เนื้อร้อนสอดผ่านช่องทางแคบของร่างเล็กน้ำอุ่นในอาบเข้าไปด้วยสร้างความรู้สึกแปลกๆในทั้งสองมาก
เอวบางขยับเหมือนในหนังที่เคยดู ท่าทางมันค่อนข้างลึกมาก ปากบางขบกัดไหล่แกร่งเพื่อระบายอารมณ์ที่มีในตัว ร่างแกร่งรู้สึกเจ็บแต่ในตอนนี้ไม่อาจจะ หยุดได้ส่วนลึกกับต่อต้านและ ก็ไม่อาจจะทนไหว

" อ่า..อิจิ รักข้าไหม"

โจโรมัตสึหยุดก่อนจะมองดวงตาสีม่วงประกายอย่างหลงใหล ใช่ เขาอยากรู้สำหรับเขาแล้วคนคนนี้สามารถรักเขาเพิ่มในดวงใจได้อีกไหม ร่างเล็กเม้มปากบางก่อนจะหันหน้าหนีเล็กน้อย

" ฉะ อา..ฉันไม่รู้หรอกว่าอะไรคือรักแต่ ไม่อยากถูกนายเกลียดและอยากให้อยู่ด้วยกันเท่านั้น นั่นใช่รักรึเปล่า"

โจโรมัตสึให้คำตอบโดยการจูบริมฝีปากสด และเริ่มความใคร่หาต่อ...




(ตัด!! จบจบ!!)




" พี่โจโร ผมกลับมาแล้วฮะ"

โทโดมัตสึเดินเข้ามาเอากระเป๋าวางมองหาบุคคลที่สั่งให้เฝ้าบ้าน แต่ไร้วี่เเววนอกจากโต็ะที่เตรียมหม้อไฟการเดินทางที่ยาวนานมากๆ แต่ก็เอาเต้าหู่ทอดของชอบ โจโรมัตสึมาฝากเช่นกัน 

ผู้เป็นลุงป้าเดินหาเช่นเดียวกันก่อนจะกวักมือเรียกร่างสูงให้เข้ามาดูที่ห้องรับแขก

" หึ หายาก~ "

ทตตี้อมยิ้มเมื่อเห็นภาพร่างสูงนอนกอดร่างเล็กในโต็ะอุ่นขามีพัดลมเปิดเป่าหัวอย่างไม่กลัวเป็นหวัด
อย่างน้อยก็เข้าใจกันและกันได้ก็ดีแฮะ


ปิดท้ายด้วยกล้องมือถือรุ่นล่าสุดกดถ่ายภาพนั้นไว้...




------------------------------------------------------------------------------------


ตอนนี้แต่งสั้นขอโทษด้วย ข่อยแต่งฉากเรทไม่เก่งโทษทีคร้าบขอโทษคร้าฟ ครั้งหน้า ลองเดาดูว่าใครมีบท

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น