ไง เนียว!
ชั้น เนโกซามะ เนียว หรือเนียวจังก็ได้~♡ ใช่ๆชั้นเป็นเทพฝึกหัดหน้าใหม่ไฟแรงเนี๊ยว
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำงานเป็นเทพและไอดอลพร้อมๆกันถึงยังไงยังงั้น! ก็มีคนค่อยให้กำลังใจ
งื้มม~ เอ่ะ! คะ ความรัก มีดูๆใครอยู่หรอ...เอ่อ..ก็มีนะเนี๊ย...ก็มี ...เขาเป็นรุ่นพี่ที่แปลกมากๆชอบแต่หญิงแต่กลับทำนิสัยผู้ชาย ทั้งเก่งทั้งทรงอำนาจ
…
ก็แอบชอบอยู่…
“ โทโตโกะ…”
ปลาที่น่ากลัว แมวอย่างเนี๊ยว...ถูกกินสะแล้ว…
“ เน่ ไอ้แมว...รู้ไหมแต่ตัวแบบนั้นไม่สมเป็นเทพเลย..”
ดูเหมือนอีกฝ่ายกำลังโกรธมือร้อนๆกำบังไล่ลนชุดบิกินี่ลายน้องแทวของชั้นมือซนกำลังเล่นกับยอดอกเล็กๆของชั้นอย่างรุนแรง
“ อ๊ะ นะ เนียวแค่ทำตามที่โปรดิวเซอร์สั่ง อา..”
ห้ามไม่ได้จริงๆคนคนนี้
“งั้นหรอ...หึ ..ไอ้แก่ลามก..เอาเถอะยัยแมว...ชั้นจะได้โกรธถ้าเธอยอมใส่ไอ้นี้แล้วไปทำงานต่อ”
นัยต์ตาสีฟ้าเขียวเบิกกว้างเหมือนเห็นของในมืออีกคน ..ไวเบอร์เรเตอร์อันเล็กเหมือนพวงกุญแจ
“ ไม่สิ..เธอไม่มีสิทธิปฏิเสทด้วย “
มือหนาสอดผ่านกางเกงบิกินี้สีฟ้าเขียวไปบีบขย้ำก้นแล้วค่อยๆใส่ไวเบอร์เรเตอร์เข้าไปในช่องทาง
“ อื้อ..ไม่เอาเนี๊ยว.อา ไม่เอา”
หูแมวทั้งสองขยับลู่ลงกับผมสีชมพูที่ใส่วิกยาวหางตวัดไปมาเหมือนปลาขาดน้ำ
“..อะไรกันยังไม่ได้เปิดสั่น ก็สำออยสะแล้วหรอ...หึหึ”
รอยยิ้มปีศาจปรากฏในสายตาของแมวน้อยที่น่าสงสาร….
..
ถึงไม่ชอบก็ไม่เคยปฏิเสท…
..
“ เอาละถึงเวลาโหวตหนุ่มสุดหล่อแล้วน้าเมี๊ยว~ เลือกได้แค่คนเดียวน้าา~ “
ร่างของเนียวจังกำลังถือกล่องลงคะแนนชูไปมาให้คนเดินผ่านที่เป็นสาวๆมาลง ส่วนโอโซมัตสึกำลัวสนุกอยู่กับการแข่งเซริฟ
“ เนี๊ยวจังละ! “
จู่ๆก็มีสาวคนหนึ่งเอ่ยพร้อมถือกล้องมา พูดคุยแบบเกร็งๆท่าทางเป็นแฟนคลับสินะเนี๊ยว!
“ ถ่ายรูปหรอได้สิเนี๊ยว~ ให้โพตส์ ทะ ท่า! อ๊ะ…”
งื้ดดด..
แรงสั่นภายในกายจากของชิ้นกลมรีกำลังสั่นระดับหนึ่ง สร้างความรู้สึกไม่ดีแก่ร่างเล็ก
“ คุณเนี๊ยว...ไหวไหมคะ”
แฟนคลับสาวกำลังรู้สึกเป็นห่วงท่าทางของไอดอลที่ตนชอบก่อนจะเห็นว่าเธอไม่เป็นอะไรมากเลยคิดว่าควรพาไปพักก่อนจะเป็นหนัก
“ ถ่ายรูปก่อนก็ได้ นะ..เนี๊ยว”
แก้มขาวกำลังขึ้นสีนิดๆแต่ก็ยังพยายามทำท่าแมวให้อีกคนได้ถ่ายรูป
แฉะ! แฉะ
เสียงถ่ายจบไปพร้อมสาวน้อยคนนั้นที่โบกมือลาพร้อมคำขอบคุณ
..
“ ..ไอ้...ปลาโรคจิต...เกือบความแตกไหมละเนี๊ยว… แฮก “
สายตาแมวมองไปยังร่างของชายที่สวมที่คาดผมสีแดงเหมือนสีของกางเกงว่ายน้ำที่ยืนอยู่ข้างหลังเวที
“ หา? ชั้นยังไม่ได้เปิดระดับสองเลยนะ”
อีกคนพูดพร่างดันรีโมนให้อยู่ระดับสองทันที
งื้ดดดดดดด งื้ดดดดดด!!
“ อะ! อื้ออ…..”
ร่างเล็กแทบทรุดกุมท้องแน่นมือเอื้อมจับด้านหลังราวกับอยากเอาออกแต่ที่สาธารณะเนี้ยนะ!!
“.....”
ดวงตาสีทับทิมเข้มมองผลที่ตนกำลังทำอยู่ก่อนจะเดินไปแบกร่างนั้นพาดบ่าเดินตรงไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อ
“ไม่เอาแล้วเนี๊ยว เอาออกไปเถอะ...อือ “
ร่างเล็กครวญครางจนน่าหนวกหูก่อนโทโตโกะจะไม่คิดแบบนั้นจัดการแหวกกางเกงบิกินี่แล้วจับแก่นกายของตนที่แข็งมาสักพักยัดใส่เข้าไปทันที
“ อ๊ะ!! อาาา!!?”
แมวน้อยร้องออกมาก่อนจะกอดคอของอีกคน
“ ไม่อยากตก...ก็เอาขารวบเอวชั้นสะ ยัยแมวยั่ว”
“ เนียวไม่ยั่วสะหน่อย อา อา”
ร่างสูงกระแทกเข้าไปอย่างไม่สนใจทั้งของเล่นที่อยู่ข้างในก็ไม่คิดจะเอาออกมัยเพิ่มความสนุกได้ดี
ครืด..
เสียงเปิดประตูของห้องทำให้ร่างสูงหนุดก่อนจะเปิดล็อกเกอร์เหล็กที่เปิดอยู่เข้าไปแล้วปิด
“ นี่ๆ วันนี้ฉันถ่ายรูปคู่เนียวจังด้วยละ!”
เด็กคนนั้นนี้นา…
เสียงสนธนาเหมือนช่วยชีวิตแมวน้อย...ไม่สิ...กำลังฆ่าเธอต่างหาก
แรงด้านล่างที่หยุดก็เริ่มขยับใหม่มือแกร่งปิดปากสวยไม่ให้ส่งเสียงออกมามืออีกข้างจับขาให้ร่างเล็กพิงตู้เอาไว้
“ อือ ! อืออ♡”
เสียงครางอู้อี้ในลำคอของร่างเล็กร้องออกมาปนกับเสียงหายใจที่ทำห้แทบละลายแรงสั่นที่โทโตโกะเพิ่มขึ้น ทำให้รวามรู้สึกใกล้ถึงเรื่อยๆ
“ อึก!!”
แรงสุดท้ายกระแทกจนตู้สั่นความอุ่นภายในวาบขึ้นพร้อมแก่นกายน้อยของแมวจะปลดปล่อยออกมา …
“อ๊ะ...อือ.. แฮก...แฮก”
แมวน้อยถูกปล่อยเป็นอิสระก่อนโทโตโกะจะอุ้มร่างเล็กออกมาจากล็อกเกอร์หลังจากคนแปลกหน้าออกไป
สายตาตวัดมองคนที่นอนอยู่ที่เก้าอี้ยาวไม้วางของใบหน้าหอบร่างกายสั่นระริกช่องทางเยิ้มด้วยของๆตน หน้าท้องเต็มด้วยน้ำสีขาว…ก่อนมือถือที่แอบเอาจากอีกคนจะดังปรากฏชื่อคนโทรที่คุ้นตา...
.
..
ใครบอกปลากินแมวไม่ได้…
..ชั้นนี้แหละ...คือจุดสูงสุดของห่วงโซ่..
“ โอโซจัดการแข่งต่อไป เนี๊ยวจังน่ะ….กำลังถูกจับฉีดยา♡”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น